زور و بازوی پرسش
Good morning/night
آیا رفتار شما با اهداف شما همخوانی دارد؟
پرتاب شدم در وضعیتی دیگر. فضایی دیگر.
حداقل این روزها.
اولین چیزی که به چشمم خورد کلمه اهداف بود.
همه جا ساکت شد. نه، صدای محیط بود. می‌خواستم متمرکز بمانم. رد افکارم را بگیرم و بروم.
پرسشی نبود که جوابش را در دم داشته باشم.
هدف؟
هدف دارم؟
هدفم چیه؟
و بعد در همین بین رفتارها و اقداماتم.
چیکار دارم می‌کنم؟
امروز چی کار کردم؟
کجاها می‌رم با چه کسانی ارتباط دارم؟
در چه زمینه‌ای مطالعه دارم؟
این روزا چه کارهای می‌کنم؟
همیشه این رفتارمه؟
این کارها رو تکراری انجام میدم؟
چند سال پیش روزهام چجوری می‌گذشت؟
اصلن در مورد کارهایی که می‌خواهم انجام دهم فکر می‌کنم؟
واقعن نیاز به فکر دارم؟
سکوت و
پرسیدن این پرسش از خودم؟
دارم چیکار می‌کنم؟
تصور کن کل این دنیا و تو(خودم) جا داده بشیم تو یه اتاق. در حالی که سرگرم زندگیت هستی، وسط روز یه نفر در رو باز کنه و رو بهت، ازت بپرسه “چیکار داری می‌کنی؟”
چی میگی؟
نتیجه این گفت و شنود با خودمان چیست؟
یا هدفی نیست.
یا هدفی هست که فقط باشد. و مزین باشیم به انسانی هدفنمند.
یا اقدام و هدفمان همخوانند. حداقل اغلب موارد. اکثر روزها.
به خودمان می‌آییم. پرسش‌هایی از این دست برای نو شدن و تازگی و به راه آمدن لازم داریم.
آخرین نظرات: