راهکارت برای خودت
Good morning/night
بی‌رنگم. قدم برمی‌دارم. می‌نویسم. بی‌حوصله‌ام. می‌خوانم. گفتگو می‌کنم. می‌گریم. ویس‌های منتورینگ را می‌شنوم. نکات مهم را در دفترم ثبت می‌کنم. به نظرم کار سختی می‌اید. نا امدی ظاهر می‌شود. تلفن زنگ میخورد. جدا می‌شوم. بازمی‌گردم. کی و کی. و خواندن این جمله آبیست روی آتش. فعلن.
امیدوار می‌شوم. ناامیدی بساطش را جمع می‌کند. مذاکره با خودم را با این جمله پایان می‌دهم: «هیچ وقت همه چیز حل نمی‌شود.» هیچ و همه مراقبت نیاز دارند. همه‌ها اغلب بدون هیچ نیستند و هیچ هیچی خالص هیچ نیست.
- درد بیشتر
چیزی نیست یه ترمیمی ساده. دندان پسر بچه‌ای ۹ ساله درمدرسه به علت افتادن یکی از دوستانش روی کمرش و برخورد صورت با زمین می‌شکند. آخر هم به جمله ابتدایی منتهی می‌گردد. علی دیده نمی‌شود. با علی همدردی و همدلی نمی‌شود. علی پیام همراهت هستیم را نه در کلام، نه در فکر و رفتار از طرف مسئولان مدرسه دریافت نمی‌کند. منتقل نمی‌شود. مسئولین مدرسه با بی‌توجهی با والدین تماسی دراین مورد نمی‌گیرند. و فردای آن روز احساس و اظهار شرمندگی و پشیمانی می‌کنند.
بزرگترین درد یک انسان چیست؟ کی و کجاست؟ زمانی که درد شخصی را ناچیز بشماریم. اعتبار ندادن و نشنیدن.
- راهکارت برای خودت
پذیرش راهکار نگرفتن در فرآیند کوچینگ برای برخی مراجعان دشوار است. امروز در جریان آسیب دیدن دندان علی در مدرسه یکی از افراد درگیر در مسئله، راهکاری برایم فرستاد. سمیه جان برو و فلان کار را انجام بده.
بعد از شنیدن، ابراز تشکر و سپاسگزاری برایم دشوار بود. احساس خوبی نداشتم. نه همراهی درک شد، نه حضور و همدلی. بیشتر خداحافظی شنیدم. اینجا بود که متوجه شدم گاهی ارائه راهکار به افراد، تنها برای کنار کشیدن خودشان و خاتمه جریان است. گرچه شنیدن و همدلی با فرد ارزش بیشتری از ارائه راهکار دارد.
چیزی که امروزه برایش وقت و حوصله نداریم. البته نیاز به کسب مهارت و ابزار هم دارد. بعضی از نقشها در یک رابطه تعهد و مسئولیت بیشتری برای این نوع بودن نسبت به نقش‌های دیگر دارند. درنهایت آنچه از این جریان آموختم و برمی‌دارم:
در تعاملات مشابه صرفن شنیدن و دیدن فرد کافی‌ست. نه دست به کار شدن برای یافتن چیزی و بخشیدن به او، تا به نظر خودمان کاری کرده باشیم و فرد هم آرام گردد.
صادقانه پس از شنیدن راهکار گفتم راهکارت برای خودت.
به اثربخشی و کارآمدی راهکار ندادن در کوچینگ بیش از پیش پی بردم. دگرگویی را تمرین کنم. شاید بتوان با تغییر کلمات یا جابه‌جایی جملات همراهی و همدلی موثرتری داشته باشم.
آخرین نظرات: