در خانه شما چه کی است…

اولین فردی که در برابر تازگی صب می‌روید

Good morning/night

دهه چهارم زندگی را می‌خواهی به چه تجربیاتی بگذارنی. چه نوعی از بودن را تجربه کنی.

چشم بر هم بگذاریم تمام موهای سپیدش را یم‌بینی. نمی‌خواهم. با اینهمه کلمات که می‌توان بهکار بست تا به مار متوجه کند که ه رچه دوتر شوی بیشتر نخواهی دید و بیشتر ا زدست خواهی داد. باز به اینجا که می‌رسم درمانده می‌شوم.

از درماندگی امچه؟

دیروز همان دختر بچه را باز آفریدم. همان که مادر را هنگام صب به خیال خودش شگفت‌زده می‌کرد. دیدن ظرفشویی خالی از ظرف روزش را می‌ساخت.

منمی‌خواستم روز مادرم را پیش از بیداری بسازم.

سماور را از پیش از بیداری بگیرانم و نفس را در هوای خانه بدمم.

انگار کار سنگین و دشواری به نظر می‌آید. نفس دمیدن در زندگی پیش از هر شخص دیگری.

اغلب پدرها به واسطه‌ی نقش پدری. اما مادرها هم هستند. زنانی هم هستند .دخترانی هم و البته پسرانی.

شروع روز اسان می‌شود. انگار کسی پیش از همه کرکره را بالا زده و در مغازه و دکان بودنمان را به روی زندگی گشوده باشد.

کسی که ک شاید امروز مشتری نداشته باشیم.  و هتی چیزی نفروشیم. شاید مجبور شوم تنها جای انجامشان را تغییر دهیم. یا چیزی را دور بریزیم. یا می‌توانیم از ترس این مواجه‌ها کرکره را بالا ندهیم. کسی با ما هال نکند. چیزی خشمگینمان سازد. فردی را که روز به روز رشد می‌کند ببینیم و سر بخوریم.

امید چیه؟

در تعریف سرمایه روانشناختی :

اینکه ما برنامه ای داشته باشیم برای رسید به مقصد. به هدف. اینایمد است.

انجام کاری. به نظرم کسی که از صبه ا زچه کنم باابزار امید از خود مراقبتکند جرات مواجه با صبه را دراد. با  روز با نور . سایه .

نقش تو چیست؟

شاید هتی دقایقی پیش ا زما. اما انگار شب سنگیناست.

هر زمان کسی پیش از من برمی‌خیزد بیشتر می‌پسندم بیدار شوم. شخصی که الهام بخش وانگیزاننده باشد. کسی که به قصدی برخیزد.

تو کدام نقش را داری. تسهیلگری؟ صدای گام هایت صدای ریختن آب در کتری یا فشردن دکمه‌ی قهوه ساز یا پنجره . نوید بخش این است که نور آمده برخیزید.

یا تو همواره نفر دومی که با شنیدن گام‌های دیگری برمی‌خیزد.

اصلن بیخیال دیگری. بیا هر روز این ما باشیم که با صبه در خانه مان رودررو می‌شویم. با روز با نور با زیستن. با فرصت. با همه اینها زمان یکه نو روتاریکی آخرین لظات را در آغو شهم و در بستر زمین سپری میکنند.

می‌توانم با کلمه خودم بویم.

بیا هر روز اولین کس یکهدر برابر تازگی صب میروید ما باشیم.

نه با کرختی. برای رویش.

برای خلق و آفرینش.