۱۴۰۳/۵/۲۱

نفس نفس می‌زنم…

با کوتاهترین پیاده‌روی اذیتم می‌شوم…

در روابطم گند می‌زنم…

Good morning /night

در کدام مرحله از تغییر هستید؟

نفس نفس می‌زنم.

با کوتاهترین پیاده‌روی اذیتم می‌شوم.

در روابطم گند می‌زنم.

نمی‌دانم یعنی مشکلی وجود دارد؟

.

.

.

.

یک جای کار می‌لنگد.

 

مشکل کجاست؟

یه رابطه خوب؟

پیاده روی بدون نفس‌نفس؟

یه چیزی نیازه؟

سبک زندگی سالم؟ کاهش وزن، مهارت نه گفتن، مرزگذاری و مسئول انتخاب خود بودن…ابراز، مهارت ارائه در جمع…

از کدام مسیر بروم؟

آچه فعلن تغییرش بیشترین تاثیر و مطلوب‌ترین را در بخشی مهم یا بخش‌هایی از زندگی‌ام ایجاد می‌کند چه تغییری است؟

کدام یک؟

اینکه هر کدام از ما در مرحله‌ای از فرآیند تغییر هستیم ماجرایی دارد. کدام تغییر موضوع مهمی است. به هر حال پای منابع اعم از زمان و انرژیمان وسط است. می‌توانیم به باد بدهیم. انتخاب دیگری هم این است که به این آگاهی رخصت دهیم. تا در زندگی‌مان ساری و جاری گردد. به آگاهی از ایجاد تغییری که برایمان پیش آمده فرصت ورود به اقدام و اعمالمان دهیم.

من قاطع؛ من که سبک زندگی سالمی دارم.

من که هنگام خرید لباس انتخاب‌های بیشتری دارم.

هر بار در لابه‌لای این افکار و اقدامات کششی از جهات مخالف می‌گوید بی‌خیال. ترس‌ها، استرس، اضطراب، نگرانی، فشار اطرافیان همه و همه را تجربه می‌کنیم.

در کتاب بازی درونی از تیموتی گالوی خواندم:

“نشان حضور احساسات این است که در حال حرکت هستیم.” با این نگاه در مسیر تغییر تاب‌آورتر می‌شویم.

بیش از پیش و قصه‌ها و دلایل به حق‌مان را در ذهنمان یادآور می‌شوند.

انگار که بایستیم رودرروی زندگی و بگوییم خب اینها نگذاشتند. بچه‌ام. مادرم. خانواده‌ام. مدیرم. همسرم. محیط زندگی‌ام. …

نه اینکه با خود همدل نباشیم. نه.

همدلانه به آگاهی و نگرش جدیدمان فرصت ورود به اعمال و رفتارمان را بدهیم. بصورت عینی و ملموس. اجازه دهیم به بودنمان بیایند.

در مرحله اقدام به ایجاد تغییرات ما دچار لغزش می‌شویم. ویژگی مرحله عمل لغزش است. اینجا و در این مرحله از بازیست که سر و کله‌ی ماشین‌های بزرگ در جاده پیدا می‌شود. مثل اولین روزهای رانندگی. و موانع یکی یکی به چشم می‌آیند.

موانع به ما قدرت می‌بخشند.

موانع ما را از پا در می‌آورند.

هر کدام از این جملات به چگونگی مواجهه ما با موانع احساسات و رفتارهای متفاوتی خواهیم داشت. زبان دنیای ما را تغییر می‌دهد.

اینجاست که کوچینگ با رویکرد تفکر طراحی و همدلی در این مسیر تسهیلگر شما خواهد بود.

بعد از رسیدن به روتینی تا حدودی منظم و یافتن ضرباهنگ زندگی، مرحله نگهداری را در پیش خواهیم داشت.

می‌دونی تو کدوم مرحله از تغییر هستی؟

مسیرت رو چطور طی می‌کنی؟

برای رسیدن به تغییری که مد نظرت هست همراه داری؟

 

 

 

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

بخش‌های سایت من:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط