لطفن فقط…

۵ دقیقه انجام بده.

Good morning/night

پادکستی در یوتیوب در مورد اهمال کاری دیدم. کاری که یک ماه مهلت انجامش است برای  دو هفته تعویق می‌اندازیم. بعد آرام و ریز از دو هفته به یک هفته تعویق می‌رسیم. نهایتن به شب پیش از ارائه کار می‌رسیم.

در این سخنرانی تد گفته می‌شود اهمال کاری به معنای ناتوانی در مدیریت زمان نیست. سخنران به صورتی زیبا مغزمان را به تصویر می‌کشد. دو بخش یکی بخش منطقی و دیگری بخش سرگرمی و بازی که به شکل میمون بود.

“زیر کار در روها” به دو گروه تقسیم می‌شوند:

1. ترس از کار، نتیجه خوب داشتن، نشستن سرکار برای آفرینش یک اثر هنری و شک و تردید و عدم اعتماد به نفس و… هیجانات منفی دیگر باعث می‌شود من و شما به یک “از زیر کار در رو” مبدل شویم.
2. همواره زمان می‌خریم. زمان برایمان نامحدود و همیشه هست. نداشتن مهلت زمانی یکی از علت‌های از زیر کار در رفتن تا لحظه آخر می‌شود. من جزء این دسته از افراد هستم.

در این ویدیو به زیبایی در مورد این ویژگی که همه ما تا در طیفی از آن هستیم صحبت شده است، پیشنهاداتی هم برای غلبه بر آن داده شده. تصمیم گرفتم در این مورد چند خطی بنویسم که با تجربه زیسته خودم ترکیب شده است.

هر چیزی می‌تواند تبدیل به عادت شود. گاهی اوقات تعلل برای ما یک عادت است. جایی که شکل الگو  را در زندگی‌مان می‌گیرد. متأسفانه ما آن را به عنوان یک عادت نمی‌بینیم.

   مثلا همیشه از خودمان ناراضی و شاکی هستیم. ما استاد کارهای ناتمام هستیم و با فکراینکه این بار معجزه می‌شود و انجامش می‌دهیم دوباره و دوباره شروع می‌کنیم.

چند پیشنهاد برای خودم و کسانی که از این عادت رنج می برند:

• تا حد امکان کارها را ساده کنید
• از روز یا شب قبل، اقدامی را که برای شروع لازم است انجام دهید. کفش و لباس پیاده روی را از شب قبل آماده کنید. ۲ سطر اول مقاله جدید را بنویسید.
• خودمون رو گول بزنیم . لطفا فقط ۵ دقیقه این کار را انجام بده. درس جدید انگلیسی را فقط در ۵ دقیقه تمرین کن.
• قبل از سرزنش خود، به اولین اقدام موجود فکر کنید و آن را انجام دهید.

• توجه به فیزیولوژی ما مانند گرسنگی، خستگی جسمانی، خواب، ساعت بدن.
• رفع عوامل تعلل و عدم فشار بر اراده. بازی های روی تلفن همراهتان، سوشال مدیا و برنامه هایی که باعث حواسپرتی می شود را از محیطتان حذف کنید.

• تعیین مهلت؛ بیایید هر روز را به عنوان یک فرصت ببینیم که به هر حال به شب می رسد. بیایید از خود بپرسیم: “چگونه روزم را تمام کنم، ازخودم رضایت دارم؟ یا

چه کار یا کارهایی باید انجام دهم تا از ۱ تا ۱۰ نمره، به خودم نمره بالاتر از ۸ بدهم؟”

• زمان هایی را به خود یادآوری کنید که در گذشته توانسته‌اید بر این عادت غلبه کنید.
• مشاهده روند و چرخه اهمال کاری ما؛ او به من چه خواهد گفت وقتی زمان انجام آن است؟ آیا می گوید از من دور شو؟
• چه احساساتی را تجربه می کنیم؟ به افکار و رفتارمان توجه کنیم.
• برای ترک این عادت، شفقت به خود، گفتگوی درونی و توجه به آن، کمک کننده است.

• نوشتن کارها، ما را به انجام آنها نزدیکتر می کند.
• از خودمان توقع زیادی نداشته باشیم. انتظارات بالا چرخه اهمال کاری و بار منفی سرزنش را تشدید می کند.