۱۴۰۲/۱۲/۱۰
Good morning
شاید اینجا هستی تا از راهی که فقط تو می‌توانی به بقیه کمک کنی…
صبحها را با جملاتی شکل گرفته از کلمات ساده‌ی کودکانه آغازیدن حال و هوای دیگری دارد.
صفحات صبحگاهی‌ام را نوشتم. تند و سریع.
Good night
گوش سپردم به ندای بچه‌ها، به احوالشان. به تمام ریزه‌کاری های زندگی که درتئوری ها و در صفحات خشک کاغذها پنهان می‌ماند. این میان باز نویسندگانی هستند در لابه‌لای خشکی کاغذ احساسات را و مهم‌تر از چیزهای عینی سخن گفته‌اند. بله ما و خود من بیشتر به این خاطر اهل تئوری و نظریه‌پردازی هستیم چون حوصله مشاهده‌گری و بیان آنها را نداریم. یکراه رفته‌ایم به جواب و نتیجه‌ای رسیده‌ایم با نه. همان راه‌مان می‌شود. حتی با باور و اقرار به ناکارامدی‌اش.
چند وقت پیش در مراسمی دختر ۶ ساله یکی از اشنایان بسیار روان و زیبا انگلیسی صحبت میکرد. مادرش جمله‌ای گفت و من را به فکر فرو برد. گفتند با اینکه همسایه‌ها و نزدیکان ما مائده را می‌بینند که بدون رفتن به آموزشگاه و تنها با دیدن فیلم به این سطح رسیده، باز همان رویه پیش را دارند. شاید برای خود من اینگونه باشد. یادگیری با لذت جفت نیست. وقتی با خودم به خودم اندیشیدم، یافتم تماشای فیلم در ذهنم نوعی تفریح است. این فرح و لذت را از خود مضایقه کرده‌ام. این همه کار سرم ریخته چه وقت تماشای فیلم دارم. تماشای فلیم برای زمان‌های خالی از هر کار است که اغلب پیش هم نمی‌آید. بنابراین این مساله که بخشی از مهارت یادگیری زبانی دیگر با دیدن فیلم حاصل می‌شود را ذهنم خط می‌زند. چون دیدن فیلم و کارتون لذت است و با یادگیری که در ذهنم است همخوان نیست. غافل از اینکه یادگیری با بازی و سرگرمی موثرتر و پایدارتر است.
اما این تنها مربوط به یادگیری زبان است. شدت و عمق تکان خوردن من با شنیدن این جمله پیش گرفتن این الگوی رفتاری و فکری در همه جای زندگی بود.
همان لحظه و بعدتر به دست نکشیدن از راه و مسیرهای پیشین فکر کردم. این مسیر می‌تواند در مورد یادگیری یک مهارت باشد و یا حتی مسیر اندیشیدن در مورد چیزی. بنابراین، اینگونه است که ما جرات تجربه کردن و خلق راه و مسیر جدید را از خود می‌گیریم. با اینکه نتیجه راه و مسیری هم که تا به حال پیش گرفته‌ایم چندان کارآمد نبوده است. جای تاسف و حسرت دارد.
پژوهش جدید من می‌تواند یک هفته تعطیلی بخشی از یادگیری زبانم با سرو کله زدن تمرینات و جایگزینی کارتون و فیلم زبان اصلی باشد. اینگونه روح نیچه هم شاد می‌شود.
زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد.
آخرین نظرات: